Dünlük

Bu sabah yağmur yağarken bulutların arasından güneşi gördük. Sıcacıktı.  Gözde ise tanrıdan söz ediyordu. Güneş konuşsa tanrı hakkında neler söylerdi diye düşündüm ve bu şiiri yazdım. Işık ben karanlık ben Isıtan ben soğutan ben Yine de görmüyorsunuz Yaşatıyorum öldürüyorum Parçalıyorum birleştiriyorum Yine de anlamıyosunuz. Yürüten ben götüren ben Uçuran ben yüzdüren ben Yine de farketmiyosunuz Biraz İtsem donarsınız Azıcık Çeksem yanarsınız Yine de tanrı ararsınız.

Rüyamda yanmış bi ormandayım. Her yer kapkara. Soguk bi rüzgar esiyor. Birden Frankeştay' nın yaratığı karşımda dikiliyor. Etrafa bakıyorum aynısından onlarca var. Yavaşça yürümeye başlıyorum. Onlar da takip ediyorlar. Biraz hızlanıyorum bu defa sapık filmindeki katili görüyorum. Onlarda çoğalıyor. Hızlanıyorum. Cinler, eciniler, öcüler de peşime takılıyor. Bi mezarlığa varıyorum ama mezarlardan çıkan zombiler var. Topukluyorum. Vampirler, kurt adamlar cadılar, uzaylı alienlar, predatörler, orklar, troller, sauronlar, sarumanlar,  Frediler hatta katil bebek çaki ve çakinin gelini de peşime takılıyor. İsmini sayamadığım tüm korku karakterleri arkamdayken bir sarayın bahçesine varıyoruz.  Kapıdakiler bağırıyor "Koş koş ha gayret sık dişini! Gel bize katıl bize!" Koşuyorum onlara yaklaştıkça ne göreyim meğer saray Beştepe' ymiş.  Bi an düşünüyorum nereye koşsam acaba?  Hangisi daha az tehlikeli diye bi hesap yapıyorum ve yaratıkları daha güvenli bulup onlara

Zartup dik yürürdü. Çam yarması gibiydi. Yürürken kollarını yana açar gelen geçenin gözünün içine bakar dik bakana diklenirdi. Eskiden eğik yürürdü. Korku salmada başarılı olduğunu anlayıncaya dek. Torsek dik yürürdü. Yeni kıyafetler giyer, pahalı otomobille gezer,  lüx villalarda yaşardı. İnsanları çalıştırırdı. Dikliği servetindendi. Tırrok da dik yürürdü. Cılızdı ufak tefekti ama gavak gibi dimdik dururdu. Bazı cinayetler işlemiş ara sıra ortadan kaybolmuştu. Dik yürümesinin sebebi sırtını zalim siyasetçilere dayamasındandı Kahür de dik yürürdü. Dikkatli bakınca pek dik durmadığı anlaşılmasına rağmen çok güçlü görünürdü.  Dikliği yeteneklerinden tecrübelerinden ve özgürlüğündendi. Biçar da dik yürürdü. Fakat çok genç ve fakirdi. Dik yürümesinin nedeni güçlü göünme isteğiydi. Biçar bi gün yürken Zartup la karşılaştı. Onun gibi yürüdü. Sonunda dayağı yedi. Başka bi gün Torsek ile karşılaştı. Onun gibi görünmek için şeklini şe

Faşizm, emir vermiş Toplayın arıza çıkaranları Duyurmayın haykırışlarını Issızda bağırtıp aldırın gazlarını . Soracağız gün gelecek hesap  diye diye Doluşacağız 1 Mayısta yine ıssıza Olacağız demokrat bağırıp çağırıp biz bize,  Sadece biz göreceğiz bizim medyada bizi. Olmasa mitingler halktan uzakta Çevresi sarılı boş meydanlarda Şarkılarla yürüsek sokaklarda Alkışlansak balkonlarda Bağırmasak hepbirlikte ıssızdan, Vaz geçsek kalabalık görünme isteğinden. Konuşsak dinlesek her mahalleden her evden Sesimizi  medyada yayarken.

Çocukken balık tutmak için Bakırçay' a giderdik. Bazen tek başıma da giderdim Bakırçay Poyracık' a yaklaşık yedi kilometre uzaklıktadır. Bir yaz günü öğlen sıcağında Bakırçay'dan eliboş dönüyordum. Ağaç gölgesi olmayan tozlu yolda yürürken başımdan terler damlıyordu. Yolun ilerisinde yerde duran bir şey gördüm. Yaklaştıkça onun tam ihtiyacım olan şapka olduğunu farkedince adımlarımı hızlandırdım. Yep yeni bi şapkaydı. Rengi kırmızıydı. Sevinçle kafama geçirdim. Az ilerdeki tulum baya varınca da elimi yüzümü ve şapkayı güzelce yıkadım. Islak şapkayı kafama geçirdim. Serin serin yürüdüm. Hava cayır cayır yanarken ben klimalı odada yürür gibiydim. Böylece on dakika kadar yürüdüm. Yolumun yarısına gelmiştim ki arkamdan bir traktör sesi yaklaştı. "Oh yayan yürümekten de kurtuldum." diye düşündüm. Traktörde iki genç vardı. Yanımda durdular birisi dedi ki O kafandaki şapkayı ben düşürmüştüm alabilir miyim?  Tabii deyip uzattım şapkayı alıp geri döndüler. Ben