Dünlük

Sakin Yaşam Doksan altı yılı Eylül ayıydı.  Adıyaman'ın Gerger İlçesine altmış yeni öğretmen tayin olmuştuk. Gerger, yaklaşık iki bin nüfuslu, doğal güzellikler içinde bir ilçedir. İnsanları saygılıdır. Maaşlarımızı henüz almamıştık ama bakkalar veresiye alışveriş yaptırıyordu. Biz utanıyorduk onlar ise ısrar ediyordu. Yaklaşık on kadar bakkal dükkanı vardı. Üniversitede alıştığımız hızlı şehir hayatını  bir günlüğüne yanımızda getirmiş ve çarşıda hareketlilik oluşturmuştuk. Ayrıca köy minibüslerine yetişmek için de acele ediyorduk. Caddenin köşesinde bir çay ocağı vardı.  Bir ara gözüm çay ocağında oturan iki gence takıldı. Kıyafetlerinden memur oldukları belli oluyordu. Yaşları bizden üç beş yaş büyük gösteriyordu. Hata bir tanesini kendime benzetim. Çok sakindiler.  Gülümseyip çaylarını yudumluyorlardı. Sanki zaman onlar için yavaş işliyordu.  O gün altmış acemi heyecanlı öğretmen gecenin karanlığında köylerimize vardık. Zamanla üniversitedeki hızlı kent yaşamı yerine sa

Nasıl Yapmalı' nın ilk bölümünde bunun nasıl verilmesi gerektiğini yazdım. Toplumu değiştirmek isteyenler olarak İsteğimizin bizim olduğundan emin olmalıyız. Belkide bizim değil. Böyle istememiz sağlanmış olabilir. Tarih bize halkların  düşmanlaştırılabildiğini  gösterdi.  İstemediğimiz halde savaştırılmamız isteklerimiz ve hayallerimizin özgür olmadığının göstergesidir. Kendisi kapitalist yaşayıp başkalarının yanlış yaşadığını anlatan, kişi sayısında artış var. Harekete geçemeyen sadece konuşmaktan ibaret insanlar, kölelik düzeni kurucularının sevdiği muhalif insan modelidir. Kendimin ve sevdiklerimin böyle olması en büyük korkularımdan biridir.  Nasıl yaşamak gerektiğini anlatan çok insan var. Yaşayan ise yok gibi. Anlatmayı, yazmayı ve eleştirmeyi bırakıp yaşamalıyız.    Tecrübelerim ve deneyimlerim sözlü ve yazılı anlatımın nadiren davranış değişikliği oluşturduğunu gösterdi. İnsanların yaşamlarını değiştirmelerini istiyorsanız bilgilerinizi konuşarak ve yazarak vermek yerine y

Bakmayın faşizmle hiç davalık olmadığına Büyük devrimcidir o Bakmayın zalimlerden hiç zarar görmediğine  Büyük demokrattır o Bakmayın rahatını koruyanla arasının iyi olduğuna Büyük direnişçidir o Bakmayın malının mülkünün yerinde olduğuna Büyük koministtir o Bakmayın çok içtiğine Büyük sanatçıdır o Bakmayın doğa talanına karşı durmadığına Büyük çevrecidir o Bakmayın eşinin, dostunun mahvedilmesine ses çıkarmadığına Büyük arkadaştır o Bakmayın kadın cinayetlerine sessiz kaldığına Büyük eşitlikçidir o Bakmayın işkenceye karşı durmadığına  Büyük insandır o Bakmayın bişey yapmadan umut ettiğine Büyük ileri görüşlüdür o Büyük

Geçen yaz kedimiz Gölge' nin ağzında bir kırlangıç gördük. Biraz şaşırtıp biraz korkutup aldık kuşu. Yavru kırlangıç ilk uçuşunda belki bi ağaç dalına çarpmıştır. Belki de yuvadan itilmiştir. Kediler hemen kapmasa uçmayı öğrenecekti. Annesi gibi  Kırlangıç özgürlüğünü yaşayacaktı. Küçük bir kaza sonucunda dünyanın zulmünü gördü.  Dış görünüşünde pek bi hasar yoktu. Tüylerini kanatlarını elimizle düzelttik. Kedimizin onu yakalamasından kendimi sorumlu tuttum. Ona "hayır hayır! yaşam bu kadar kötü değildir." Demek istercesine iyileştirip sürüsüne kavuşturacaktım. Biraz su verdik. İçer gibi oldu. Güneşe çıkardık. Bahçede başka bir kırlangıç telaşla başımızın üstünde öterek uçtu. Belliki annesiydi. Kedileri eve kapadık. Yüksekteki bir tahtanın üstüne koyup uzağa çekildik. Annesi gelirse cesaretlenir diye bekledik.  Ama annesi gelmedi. Belki annesi onun için yapabileceği bişey olmadığını çabuk anlamıştı. Aldığı diş darbeleri ağır olmalıydı. Bir saat daha direndikten sonra yüks

Geçen hafta araçla köy yolunda giderken bi yılan gördüm. Yılan yolun ortasında kıvrılmış yarı ölü yarı canlı görünüyodu. Yaklaştıkça dikkat kesildim ve dar yolda ezmemek için ortalayarak üstünden geçmeye hazırlanırken birden canlandı hızla olduğu yerde kıvrılmaya başladı. Tekerleklerin yılanı ezmiş olabileceği kaygısıyla kenara çekip motoru durdurdum. Yılana doğru koşmaya başladım. Beni farkedince hızlıca kenara doğru su gibi aktı. Bir buçuk metre uzunluğundaydı. Yaralı değildi. Onu ezmemiş olmanın sevinciyle araca yürürken gördüğüm her yılanı öldüren gençliğimi düşündüm. 

Zorbalar köleleri güderken  Arkada kalanları kamçılardı Korkanlar en önden yürürdü Direnenler  yavaş yürürdü Akşamları izleri yarıştırlardı Direnenler birinci olurdu Birileri, biz de direndik derdi Tenlerinde iz olmadan Sordular bedel ödemeden nasıl? Bize kamçı değmedi dediler Kimse inanmadı  Akıllıyız dediler o da sökmedi Bi türlü önden yürüdük demediler.

-Siz cinayeti gördünüz mü? -Gördüm Hakime hanım. -Anlat bakalım -İçmişlerdi. Düğünde havaya ateş açtılar. Biz de izledik. Sonra bi baktık! Adam vurulmuş! -Kaç kişi izlediniz. -Hepimiz -Engel olmadınız mı? -Yo ooo -Karar yaz kızım.  -Düğünde olayı izleyenlerin tespit edilmesine, haklarında vatandaşlık görevini yerine getirmemekten soruşturma başlatılmasına karar verildi.

Bunlar Sürtük -Hocam lütfen. Öğretmenler odasında başkanımızı ulu orta eleştiremezsiniz. Ne olmuş sürtük demişse vardır elbet bi bildiği. -Bir insana sürtük demek hakaret olmuyor mu hocam? -Olmuyor hocam. Başkanımıza laf söyletmem. -Peki biri size o sözü söylese hakaret sayılmaz mı? -Nee! Bana sürtük dediniz! Ahu ahu ahuhu. -Hayır hocam asla! - Ama ima ettiniz! Siz görürsünüz şimdi sürtük demeyi ahuuu hah hah hah huu. "Yukarıdaki diyalog hayal ürünüdür. Böyle konuşmalar başkanlık sisteminde herhangi bir  işyerinde hele de öğretmenler odasında hiç yaşanmaz yaşanamaz"