Dünlük

Sakin Yaşam Doksan altı yılı Eylül ayıydı.  Adıyaman'ın Gerger İlçesine altmış yeni öğretmen tayin olmuştuk. Gerger, yaklaşık iki bin nüfuslu, doğal güzellikler içinde bir ilçedir. İnsanları saygılıdır. Maaşlarımızı henüz almamıştık. Yanımızda sadece sırt çantalarımız vardı. Ev eşyalarına ihtiyacımız vardı. Köy minibüsleri hareket etmeden alelacele alışverişimizi tamamlamaya çalışıyorduk. Üniversitede alıştığımız hızlı şehir hayatını  bir günlüğüne yanımızda getirmiş ve çarşıda hareketlilik oluşturmuştuk.  Bakkalar veresiye alışveriş yaptırıyordu. Biz utanıyorduk onlar ise ısrar ediyordu. Yaklaşık on kadar bakkal dükkanı vardı. Caddenin köşesindeki Çayhanenin önünde iki memur oturuyordu. Yaşları bizden üç beş yaş büyük gösteriyordu. Biri bana benziyordu. Sakindiler. Sanki zaman onlar için yavaş işliyordu. Bize bakarak gülümsüyor çaylarını yudumluyorlardı. O gün altmış acemi heyecanlı öğretmen gecenin karanlığında köylerimize vardık. Zamanla üniversitedeki hızlı ke...