Kötü Yol İyi Yere Varmaz

Bir yer güzelse yolu da güzeldir.

Şehirden uzakta dere kenarında küçük  güzel bir köy hayal edelim. Henüz köye para girmemiş doğası talan edilmemiş ve insanlığı ölmemiş bir köy olsun. Şehirden köye doğru yola çıkalım. Yaklaştıkça, trafik azalır, ağaçlar sıklaşır, dereler, yabani hayvanlar, kuşlar  ve sonunda köyün kendine özel mimarisiyle evleri görünür. Horoz sesleri, çocuk sesleri, eşek anırması ve tezek kokusuyla güzel köyün mutlu insanlarını görürüz. Güzel bir yoldan güzel biryere varmış oluruz. 

Şimdi Köyden şehire gidelim. Şehire yaklaştıkça doğal güzelikler azalır, trafik betonlaşma, kalabalık ve mutsuz insanlar görünür.

Kötü bir yoldan kötü biryere varmış oluruz.

Yollara bakarak ulaşılacak yer hakkında bilgi sahibi olunabilir.

"Bir yerin yolu kötüyse kendisi de kötüdür."

Yolu iyiyse kendisi de iyidir.

Oysa  Bizi hep kötü yollara sürüp iyi yerlere varacağımızı söylediler. 

Öğretmenler öğrencilere "Çok çalışın, bu yol stresli, keyifsiz ve zor olabilir ama sonunda meslek sahibi olacaksınız."  dediler.

Patronlar işçilere "Çok çalışın, bu yol tehlikeli, yorucu ve stresli ama sonunda geçimini sağlayacak ve emekli olacaksın." dediler.

Din adamları, çok ibadet edin sonuçta cennete varacaksınız." derler.

Dolandırıcılar, paramızı isterken daha çok kazanacağımızı vaad ederler

Hayatımız boyunca zorlu, stresli ve tehlikeli yollara sürüldük. Fakat iyi yerlere varamadık. Varsak da sefasını süremedik. Kimimiz Sağlığını yitirdi, kimimiz iş cinayetinde öldü, sağ kalanlarımız da Mutlu olamadı.

Oysa çocukları her an mutlu ederek büyütebilirdik. İşçilere insanca yaşanacak bir ücret ve çalışma koşulu sağlayabilirdik. En temel hakları güvenceye alıp insanları spora, sanata, edebiyata ve bilime yönlendirebilirdik.  Her şeyi mutlulukla yapabilirdik. Gençlere öğüdüm şudur.

"Size kötü yolları gösterip iyi yerlere varacağınızı söyleyenlere inanmayın.

Okuduğunuz okul sizi mutlu etmiyorsa bitirince de etmeyecek. İşiniz sizi şimdi mutlu etmiyorsa yıllarca çalışsanız da etmeyecek.