Sakin Yaşam

Sakin Yaşam

Doksan altı yılı Eylül ayıydı.  Adıyaman'ın Gerger İlçesine altmış yeni öğretmen tayin olmuştuk. Gerger, yaklaşık iki bin nüfuslu, doğal güzellikler içinde bir ilçedir. İnsanları saygılıdır.

Maaşlarımızı henüz almamıştık ama bakkalar veresiye alışveriş yaptırıyordu. Biz utanıyorduk onlar ise ısrar ediyordu. Yaklaşık on kadar bakkal dükkanı vardı. Üniversitede alıştığımız hızlı şehir hayatını  bir günlüğüne yanımızda getirmiş ve çarşıda hareketlilik oluşturmuştuk. Ayrıca köy minibüslerine yetişmek için de acele ediyorduk. Caddenin köşesinde bir çay ocağı vardı.  Bir ara gözüm çay ocağında oturan iki gence takıldı. Kıyafetlerinden memur oldukları belli oluyordu. Yaşları bizden üç beş yaş büyük gösteriyordu. Hata bir tanesini kendime benzetim. Çok sakindiler.  Gülümseyip çaylarını yudumluyorlardı. Sanki zaman onlar için yavaş işliyordu. 

O gün altmış acemi heyecanlı öğretmen gecenin karanlığında köylerimize vardık. Zamanla üniversitedeki hızlı kent yaşamı yerine sakin ve yavaş köy yaşamına alıştık. çoğumuz iki üç yıl sonra da başka kentlere tayin olduk. Ben ise çok sevmiştim. Yedi yıl görev yaptım. Iki yıl sonra ikçe merkezinde Cumhuriyet İlköğretim Okulu' na tayin oldum. Bir eylül ayında öğretmen arkadaşımla köşedeki çay ocağında oturduk. İlçeye ilk atama öğretmenler gelmişti. Teleşla koşuşturuyorlardı.

Zaman onlar için hızlıydı. Biri bir ara dönüp bizi süzdü. Biraz kendime benzettim. Onlara gülümseyip yavaşça çaylarımızı yudumladık.