Dünlük

Çocukken balık tutmaya Bakırçay' a giderdim. Bakkal Faruk amcadan iki metre misine bir de kanca satın alır, bir kamışın ucuna bağlardim. Bakırçay köyümüz Poyracığa üç dört kilometre uzaklıktadır. Bir yaz günü öğlen yayan balıktan eliboş dönüyordum. Ağaç gölgesi olmadığından güneş kavuruyordu. Yoldan geçen arabalar toz kaldırıyor, tozlar da terli yüzüme yapışıyordu. Şapkam yoktu. Kara saçlı kara bir çocuk olduğumdan en çok ben yanardım. Bazen at arabası yada traktör  denk gelirdi. O gün şanssızdım. Bir aralık ileride yerde bişey farkettim. Yaklaştikca belirginleşti. Kırmızı yeni bir şapkaydı. T Muhtemelen biraz önce beni almadan yanımdan geçen traktördeki abilerden birinindi. Aldım. Az ilerdeki tulumbaya varınca da elimi yüzümü ve şapkayı güzelce yıkadım. Islak şapkayı kafama geçirdim. Serin serin yürürken karşıdan bir traktör yaklasiyordu. Bu o taraktördü. Traktörde iki genç abi vardı. Yanımda durdular birisi dedi ki O kafandaki şapka benim?  Şapkayı alıp geri dönd...