Bir Mösyö Anısı Alabora

Ramazan hoca ile küçük bir yelkenli satın almıştık. Teknemiz 5 metre uzunluğunda yelkeni ve kürekleri olan motorsuz bir kayıktı. Balık tutacaktık. Ayrıca Ramazan Hoca'ya yelkenli  kullanmayı öğretecektim. Tekne eaki olduğundan bakıma ihtiyacı vardı. Uzun süren bakımdan sonra tekneyi suya indirdik. Bir hafta sonra Bodrum'dan Yalı çiftliğe yola çıktık. Poyraz eserken rüzgarı arkadan aldık. Hafif rüzgarlı bir gündü. Rüzgarı arkadan aldığımız için hiç tramola(Yelkenin yer değiştirmesidir) derdimiz olmadı. Yelkenli kullananlar bilirler. Rüzgarı arkadan alınca rüzgarla Aynı hızda gittiğimiz için rüzgarı hissetmezsiniz. Sakin keyifli bir yolculuk yaptık. Akşamüstüne doğru Yalıçiftlik Plajına vardık. Bir şamandıraya bağlandık. Yüzerek karaya çıktık. belediye kafeteryasında bir çay içip dönüş yoluna çıktık. Kayığa Dönüş yolculuğu rüzgara karşı olduğu için tramola atarak ilerliyorduk. Tramola sırasında bumba (yelkenin alt yakasını geren ahşap veya aliminyum dan yapılan boru) Ramazan hoca bumbanın hızlı hareketinden korkmaya başlamıştı. Gözünü bumbadan ayırmıyor beni de pek dinlemiyordu.

Tramola attığımızda yer değiştirmemiz gerektiğini söylüyordum. Korkmuştu yer değiştirirken gözü sürekli bumbadaydı. Bana "Senin kafanda saç var. Bende yok. Eğer bumba senin kafana çarparsa saçın bumbanın hızını yavaşlatır zarar görmezsin. Ama bana çarparsa kötü olur." Dedi. Böyle tartışırken Karaada' nın doğu burnuna kadar gelmiştik.  Artık sözlerimi dinlemiyordu. Yer değiştirmemeye başladı. Büyük yelkenlilerde yer değiştirmemek fazla sorun olmaz. Fakat küçük yelkenlide rüzgar yelkeni yatırır. Karşısına geçip denge sağlamak gerekir. Böylece birkaç defa tramola yarıda kaldı fakat tramola atmadan da Bodrum'a dönmemiz mümkün değildi. Bana güvenmez oldu panikledi. Öyle bir an geldi ki Ramazan hoca ve bumba iskele tarafında kalınca alabora( teknenin ters dönmesi) olduk. Alabora olan yelkenliler tekrar düzeltilebilir batmasını engellemek için içinde köpük, strafor benzeri hava tutucu malzemeler vardır. Bumbadan paniklemişti ama denizde çok rahattı. Deniz onun eviydi. Çünkü o Burdur gölünün efsane yüzucüsüdür. Hikayeleri burdur halkının dilindedir. Önce adaya doğru yüzmeye davrandı. Bi yandan da durup beni kurtarmayı düşünüyordu. Ona teknenin yanında kalmasını, böylece görülebileceğimizi ve tekneyi çevireceğimi söyledim. Pek inanmasa da isteğime uydu. Ben yavaşça tekneyi çevirirken o da yanıkınımda durdu. Elinde bir şey vardı. Dikkatle bakınca yeke dümenin kırılan kolu olduğunu anladım. Biraz komikti. Alabora sırasında yekeye yapışınca kırılmış elinde tuttuğunun farkında değildi. 15 dakika sonra kayığı çevirdim. Ramazan hocayı bindirdikten sonra suda yüzen eşyalrı da topladık. Mösyö' nün elinde kalan yekeyi yerine takıp yola devam ettik. Fakat bu şekilde Bodrum' a dönemezdik tramola atmadan gidebileceğimiz Gerence koyuna vardık. Balık tutmaya gelen Bir kişi bizi arabasıyla Bodrum'a götürdü. O günden sonra da Ramazan hoca bir daha yerkene uzun süre binmedi. Sonraları kısa turlar yaptık. Ne zaman konusu açılsa tartışırdık.