2019' a Girmek

"Açlığa mahkum edilmiş bir insan yeni yıla direnişle girmeli." diye düşünüp Bakırköy meydanina doğru yola koyuldum. Orada aylardir işini geri almak için her pazartesi oturma eylemi yapan iki  öğretmen var. Selvi ve Nursel Öğretmen. Hiç haber vermeden yanlarına oturup yüzlerini güldürecek ve birlikte gözaltina alınacaktım. Bir saat kadar erken gittim. Bir bankta güneşlenip beklemeye başladım.  Ara sıra benden on-onbeş yaş genç erkekler etrafıma gelip taciz eden bakışlar attılar. Pek önemsemedim.Sanırım.Sivil emirle suç işleyenlerdi. Bakırköy İş İstemesi' nde cezalar bereketli oluyor. Amaa Selvi ve Nursel demirden yapılmış. İşkence ile gözaltı nezarethane, alan yasağı cezası, tutuklamalar işlemiyor. Her pazartesi yine açıklama ve oturmaya geliyolar. Bi de Necdet abileri var. Çekim yapabilmek için kamufle bile oluyor. Valla eylemi çekmek daha zor. Eylemci çıkıyor konuşuyor gözaltına alınıyor ve bunu öngörebiliyor. Çeken ise hem iyi bi çekim yapmak hem de polisin çekimi engellemesini engellemek zorunda. Bir de avukat Ferdi var. Her gözaltında anında karakolada, savcilikta, hakimlikte. Adliyedeki hakimlerin savcıların huylarını iyi biliyor.Yani bu günlerde Bakırköy' de dört direnen var. Açıklama vakti yaklaştı. Şapkalı bereli adamlara dikkatle baktım içlerinden biri Necdet abidir diye. Göremeyince aradım. Ararken adını söylemeden konuşuyorum üzerimde gezen gizili bakış ve duyuşlar var çünkü. Necdet abi Kadıköydeymiş. Meğer Selvi ve Nursel hastalanmış. Bu gün gelemeyeceklermiş. İş başa düştü dedim. Kâğıt toplayıcısından bi karton kaptım. Bodrumdaki gibi direnecektim sonra da oturacak tek başıma gözaltına alınacaktım. Kendimi hemen de gözaltına aldırmayacaktım. Yirmi dakika kadar bekledim. Eimirle Suç işleyenlerin gözü selvi ile Nursel' in alana geliş yolundaydı. Sakince yürüyüp alana geldim. Alana çıkarken bendeki özgüveni görmelisiniz. Kendim için değil de halkım için çıkıyorum. Sanki yurdu düşmandan kurtarıyorum. Adımlarım bin yıldır aynı adımı atar gibi tecrübeli. İnsan direnmeye başladı mı gözleri ateş şaçmalı. Ateş halkı ısıtmalı zalimi üşütmeli. Görüntüm böyle de içimi sormayın. Allah'tan kış da montum kalbim çarpıntısını gizliyor. Heyecan çok iyidir, kontrol edebilrseniz. Yere işimi geri istiyorum yazarken gençler geldi. Yazmaya ara verip hikayemi anlattım."Ben ilkokul öğretmeniyim. Hükümet tarafından açlığa mahkum edildim. Gerekçeyi sordum yazili cevap aldim bilgi veremeyiz diye..." Etrafım insanla doldu. Ama çabuk dağıldı. Bu arada baktım biraz kısa bi sivil yazının yanında duruyor. Yanına yaklaştım ona da anlatmaya başladım. "Açlığa mahkum edildim de.." Kızgınca ve efece "ben seni bilyom oturcan mı?" Dedi. "Bilmem yorulursam otururum." dedim. Uzaklaştı sonra kadınlar geldiler. "Akp gitmeden düzelmez." dediler. Herkes yeni yıl telâşındaydı. Sonra beş on sivil geldi. Bi tanesi iyi konuşuyordu. Nursel hocalar yok mu dedi. Hastalar ben destege geldim dedim.  Oturcan mı?Lütfen bu gün oturma seni gözaltına almak istemiyoruz dedi. Bizi de uğraştırma lütfen dedi.  Anlaşılan suyla yazdığım için gözaltına almayacaklardı. Oturmuycam dedim. Peki ne kadar duracaksın dedi. Insanlarla konuşacağım bi müddet ama ne kadar süreceğine karar vermedim. Belki yazılar kuruyuncaya kadar dururum dedim bizi soğukta bekletme dedi. Gidin sıcak bi yerde çay için dedim güldüler ve giitiler giderken biri ya oturursan dedi. Benim sözüm politikacilarin sözüne benzemez dedim. Iyi olan zaten burada durmana karışamayız senin hakkın dedi ve uzaklaştılar Hal böyle olunca ben başladım halkla konuşmaya. Yarım saat kadar kaldim. Alandaki güvercinleri görunce aklima bi fikir geldi. Markete girip buğday aldım. Karşı tarafa geçtim buğdayla adalet yazdım. T harfini yazacaktım ki bir çift ayak T yi yazacağım yerde dikiliyor.  Gözlerimi yavaşça yukarıya dogru gezdirdim. Bir sivilin ayağıydı. "Napıyorsun dedi." Sesinde hırsız yakalamış bi ton vardı. Sakince "Görmüyor musun güvercinleri besliyorum. Senden korktular kenara çekil de yesinler." Dedim. Valla Bakırköy halkı çok iyi hemen durup konuya girenler oldu. Sen beslemiyorsun eylem yapiyosun dedi. Adaletsizlik gördüm de o yüzden dedim. Etraf sivil ve birkaç vatandaşla doldu. Yapamazsın dedi. Yaparım anayasal hakkım kanunları okudum dedim. 2911 göre suç dedi. Bu durum 2911 e girmiyor dedim. Biri biz polisiz kanunlari senden iyi biliriz sen de öğretmensin biz eğitim bilmeyiz dedi. Nursel hocalari gozaltina alip tutukluyosunuz beraat ediyorlar. Bu yaptiginiz suç kenara çekilin dedim. Resmi polisler de geldi. Kizgin bi sivil ben senin niye geligini biliyorum dedi. Yaziyi gösterdim iste görünüyor dedim. Bir adam geldi kızgın olan ona biz onu biliyoruz falan dedi adam bi anda polisten polisten taraf oldu. Basladi benle tartışmaya.  Alamancıymış kizgina döndüm ve sivile "Şu anda iftira atiyosun polissin ya insanlar korkup hemen senden taraf oluyor." Dedim. Yüzünde suçlu çoçuk ifadesi oluştu. "Sizin keskliler basın açıklaması yapıyor ya" dedi. Nerde dedim korkudan meydanda kimse bırakmadınız. Hem bak burdan gecen bir turist beni görünce ülkemizde ifade ögürlüğü var sanıyor. Çekil de ülkemizi kötü gösterme dedim. "Basin aciklamani yap seni mi bekliycez dedi." Sanirim kizgin olan amir. Dedim ki "Ben tek başıma nasıl açıklama yapıcam? Alışmışsınız hemen basın açıklaması bekliyosunuz. Ben bi yazı yazıyorum ve insanlara anlatıyorum." dedim. Baska bir sivil geldi iyi niyetli görünüyordu.sanırım diğerleri ile aynı ekipten değildi. Ona anlattım hikayemi. Konu "haklisin ama biz ne yapalima" geldi. "Sizden de beklentilerim var. Ben öğretmen olarak bakıyorum çocuğa sınavı zayıf ama gayretli notunu yüksek tutuyorum. Siz de amirinize sakince konuştuğumu, olaysiz ayrıldığımı söyleyebilirsiniz." Bizim öyle bi şansımız yok. Peki daha nekadar duracaksın dediler bi saat oldu yeterince halka anlatamadım ama sizlere anlattım bu da birseydir." Dedim.  Polisler yine dağıldıllar. Bi baktım şu şişem kayıp biri şişeyi çalmış. Yazımı da ayaklarıyla dağıtmışlar. Onlarca resmi ve sivil polis vardı.Kalan bugdayi güvercinlere dağıttım. Zavallı güvercinler bir konup bir kalktılar. Direnene bin selam.