Beni hisleriyle işten atmışlar.

Bu gün Muhtardan Ohal Komisyonunun  hakkimdaki ret kararının gerekçeaini aldım. Muhtarlığın karşısındaki kahvehanede oturdum. Çay söyleyip heyecenla açtım zımbalanmış evrak tomarını. Üç dört kağıttan oluşan yazıları okudukça yüzümde gülümsemeler oluştu. Hala da  gülüyorum. Beni bir hisle işten atmışlar. Ohal Komisyonu ihracımdan öncesine dair bişey bulamayınca ihraçtan sonra işimi geri istediğim için hakkımda açıtırdıkları davalara dayanmış.  Sonradan açtırdıkları davaların da  sonuçlarını beklemeden terörle irtibatlı göstermişler. Bir de kurum kanaati demişler.   "Kurum kanati" yazarak sanki bütün çalışanların birlikte kanati gibi gösteriyorlar. Oysa o dönemdeki hükümetin sendikasına üye olan idarecilerin kanaatidir. Ankara ve İstanbul' da işimizi geri istediğimiz için, işkenceyle gözaltına alarak dava açtırdıklarını yazmamışlar da terör propagandası,ve Gösteri Yürüyüşleri Kanununa muhalefet yazmışlar.  Onlarca davadan beraat ettiğimizi yazmamışlar da sürüncemeye bıraktıkları davaları yazmışlar. 

 İşimi geri istediğim için hiç pişman değilim.  Güçlünün tarafını tutanlar eylem yapmasaydım geri dönebileceğimi düşünebilirler. Oysa direnmeseydim ve direnmeseydik. Daha fazla ihraç olacak ve daha az geri dönüş olacaktı. Ve eğer herkes yeterince direnseydi kimseye zulüm edemezlerdi.

 

Gerekçeli kararı aşağıda paylaşıyorum.